peetencarinmalawi.reismee.nl

Zikomo kwambiri Lilongwe Youth Organisation

Zikomo kwambiri (heel veel dank) teachers en kids van Lilongwe Youth Organisation voor het warme welkom op jullie school, in de klassen, bij de lessen. En ook heel veel dank aan Mozes the carpenter waar Peter gastvrij is ontvangen om gezamenlijk schoolbanken te repareren en nieuwe te maken.

Vandaag was het de laatste dag op ons project......het is voorbij gevlogen. De laatste week begon maandag (na een best wel tam weekend met wat winkelen op zaterdag en een lazy sunday....wel met een afscheidsetentje voor Hilde en Shelly door henzelf gekookt voor ons. Lekker aardappeltjes uit de oven. Maandag vertrekken zij voor een avontuurlijke reis met de bus via Malawi, Tanzania naar Zanzibar.

Maar ok maandag op LYO werd een ochtendje mee doen bij de peuters en kleuters waar ik samen met de 2 juffen heb gezongen en gedanst met de kinderen en waar een paar kinderen zelf een loomarmbandje hebben gemaakt en voor de andere kinderen hebben we met zijn 3-en loombandjes gemaakt...zodat alle kids blij naar huis konden om 11 uur. Woensdag hebben de oudsten exams, dus spreek ik af dat ik dinsdag ook naar de kleuters ga en dat ik nagellak meeneem....dat vinden ze ook echt een feestje hoor. Om 11 uur ga ik samen met Peter weer verder met het houtbewerken met de oudsten van de school. Het is nu bijna klaar en vrijdag als het onze laatste dag is zullen we hen ook een certificaat overhandigen. Dat moeten we nog even ontwerpen (gelukkig met hulp van Willemijn van Doingoood) en dan laten printen. Het is zo'n leuke groep van 10 pubers. Ze doen echt hun best en helpen met opruimen etc. Voldaan en tevreden gaan we naar huis. We zijn deze dag nog maar met zijn 5-en over in het Doingoood huis. Woensdag gaat ook Nutan naar huis, maar dan komen er 2 nieuwe meiden en donderdag nog 1 en zijn we weer met 8-en.

Dinsdagochtend gaan we weer vol zin naar ons project. We zijn nu echt gewend hier in Malawi en ok leren we de teachers en de kinderen steeds meer kennen. Maar ook de wijk Kauma waar de school staat wordt steeds meer bekend en we worden steeds meer toegeroepen door de kinderen Hello, bye bye of Bobo en gegroet door de mensen die hier wonen. Tijdens ons stukje lopen van de minibus naar de school komen we oa langs een oudere meneer die met zijn oude singer naaimachine al volop aan de slag is iedere morgen. We zeggen elkaar altijd vriendelijk gedag : hello how are you? I'm fine and you. Fine thank you. Het is echt fijn om zo groetend ons stukje naar school af te leggen. We voelen ons niet meer zo wit hier....al zijn we dat natuurlijk wel! Peter gaat weer aan de slag met Mozes en haalt samen met hem op de markt nog even een hele lading spijkers. Peter ontdekt dat de markt nog veel groter is dan het stukje waar wij iedere dag lopen op weg naar de minibus. Dit is echt zo geweldig om hier te lopen. Dit voelt zo helemaal als Afrika. Ik ga vandaag naar de kleuterklas....nageltjes lakken...beloofd is beloofd. Helaas is 1 van de teachers ziek vandaag....dat wordt dus aanpoten om met zijn tweeen alle nageltjes te lakken. Gelukkig komt Willemijn.....die schakelen we gelijk in om mee te lakken hihi. Jongens en meiden ze willen allemaal roze, rode, blauwe of groene nageltjes. Daarna hebben we nog tijd over en samen met Willemijn zingen we liedjes met de kinderen en spelen we Annemaria Koekoek....wat een lol hebben we met elkaar en wat een heerlijke kids zijn het toch. Ik ga ze echt zo missen. Om 11 uur voor ws de laatste keer aan de slag met de houtbewerken. Dan zijn de gemaakte stukken klaar. Het wordt weer een gezellig uurtje met elkaar. En ook speel ik met een paar een spelletje Djenga.....zat nog in mijn rugzak en Peter is nog even bezig en de kids gaan echt niet weg voor ze zien dat alles weer is opgeruimd op een veilige plek. Nu naar town om alvast wat foto's te laten printen. Helaas internetstoring bij de Kodak shop. Het is momenteel weer veel improviseren want dan weer geen watwer en dan weer geen electriciteit .'s Avonds gaan we uit eten...want ja het is weer dinsdag he. We willen eens wat anders en gaan naar de Chinees. Hmmmm dat viel dus een beetje tegen. Bijna geen enkel gerecht is echt lekker...als troost naar KFC langs de drive thru voor een heerlijk ijsje. Morgen is mijn laatste dag aan het werk, want donderdag ga ik met Tineke mee naar House of Hope en vrijdag is ons afscheid op LYO al.

Woensdag ga ik een dagje mee in de standard 5. Dat is een klas waar ik nog niet ben geweest en de leerlingen hadden gevraagd of ik daar ook een keer wilde komen in de klas. Tuurlijk doe ik dat en ik neem spullen mee om loombandjes te maken, want dat willen ze in deze klas ook vast doen. Dan is de hele school in de afglopen weken voorzien van een loombandje inclusief de leerkrachten.....want die willen het natuurlijk ook net als gisteren toen ik ook de nagels van de juf heb zitten lakken hihi. De kids zijn bezig met een les over immigratie....zeg maar een soort aardrijkskunde en de teacher heet Owen. Ik ben al eerder bij hem in de klas geweest, maar toen stond hij voor standard 3 en 4 omdat teacher Rose er toen niet was. Het is een hele leuke jonge leraar van 27. Eeen beetje verlegen en heel zachtaardig, maar hij doet het echt heel leuk met de kids en doet ook erg zijn best. De kinderen zijn ook gek met hem. Daarna doen we een les Engels...ja als Caroline er is wordt er dus Engels gegeven, maar ik hoef nu niet voor te lezen, maar dat doen de kinderen om de beurt. Dat gaat best goed. Daarna vertelt Owen in het chichewa nog een keer de strekking van het verhaal en legt uit wat de bedoeling is van de exercise die ze moeten doen. Eh....vraagt Owen namens de kinderen : of Caroline ook de les wil maken. Tuurlijk doen we. Samen met de kids zit ik dus een engels oefening te maken...das best lang geleden voor mij, maar het moet te doen zijn. Ik vraag of Owen mijn ecercise na wil kijken.....verdorie toch 1 fout gemaakt....beetje dom! Daarna willen de kinderen dat ik hun werk na kijk. Op 1 na hebben ze allemaal een voldoende. Goed gedaan standard 5! Nu is het breaktime. Ik heb een spel meegenomen waar je mee kan kwartetten of memory kan spelen.Dit hebben we thuis uitgeprint en gelamineerd en is nl speciaal ontwikkeld voor scholen in het buitenland. Owen kent het beide niet en dus leg ik uit en speel samen met hem en 1 leerling een potje kwartet. IK zal de spelregels voor hem uitprinten want hij wil dit vaker gaan spelen met de kinderen. Leuk hoor! Na de les vraag ik aan een andere teacher of hij mij het baobab spel wil leren en daar zitten we dan op het stoepje voor de klassen binnen de kortste keren met tientallen kids om ons heen. Dit vinden ze allemaal geweldig....een mzungu die een afrikaans spelletje wil leren. Na 2 potjes begin ik het een beetje door te krijgen. Het derde potje speel ik tegen een leerling. Ondertussen voel ik op mijn rug, arm en in mijn haar overal handjes. Ze denken zeker...nu kunnen we eens aan dat witte mens voelen of dat heel anders is dan wij hihi.Ik vind het prima hoor! Het wordt een lang potje en uiteindelijk verlies ik. Ondertussen is Peter bezig met de laatste lijm en spijkertjes aanbrengen met ook een massa kids om hem heen. Zo we zijn klaar voor vandaag.....op naar town om hopelijk nu wel foto's te kunnen printen, want ik wil ze als een collage aan de school geven en ook de teacher en Mozes een foto van zichzelf geven.

Donderdagochtend brengt onze vaste tuktuk driver William Tineke en mij naar House of hope en Peter reist daarna door naar Mozes om weer aan de slag te gaan met de schoolbanken. De onderstellen zijn al af en zien er mooi uit, maar er is onduidelijkheid over de aanschaf van de bovenbladen, dus dit gaat helaas niet af komen voordat wij vertrekken. Maar het komt helemaal goed en ws volgende week al staan er nog een keer 5 nieuwe schoolbanken in de klassen van LYO.

House of Hope is een kleinschalige crisisopvang voor ongeveer 16 jonge kinderen waar in de thuis situatie niet meer voor het kind kan worden gezorgd. Armoede speelt hier vaak een grote rol in en soms heeft een kindje al beide ouders of 1 verloren. Iedere maand is er een gesprek met evt familie om over de toekomst te praten en na een jaar wordt gekeken of het kind terug kan naar de thuissituatie en als dit niet mogelijk is wordt pleegzorg ingeschakeld of wordt gezocht naar een adoptiegezin. Vandaag mag ik dus een dagje hier meehelpen om voor deze kindjes te zorgen. Wat een lieve ne leuke kindjes zijn er. Er zijn zelfs 2 drielingen. We beginnen om de kinderen allemaal te verschonen en dat is niet zoals thuis met een pampertje...maar nog lekker ouderwets met stoffen luiers en een plastic broek. Tineke doet het voor en we vallen in de prijzen deze ochtend....op 1 na allemaal een lekkere poepluier. Poeh dat ben ik niet meer gewend, maar even flink zijn Car. De jongste op deze kamer (er zijn 3 slaapkamers met ieder 5 kinderen) ligt te jengelen en mag als eerste en daarna mag hij de fles....en die mag ik geven. Heerlijk wat een leuk mannetje is het en na zijn fles en schone luier is ie weer helemaal happy. Ondertussen speel ik een beetje kiekeboe met de andere kids. Ze moeten wel even kijken wie daar nu weer is, maar ze vinden het wel leuk gelukkig. Om 10 uur worden de kinderen uit bed gehaald en is het ijd voor fruit of zoals vandaag een yoghurt-fruitdrankje. Tineke en ik maken de tuitbekertjes klaar en we gaan lekker met de kid naar buiten op een kleed. De jongste is 4 weken en de oudste ruim 3. We spelen en zingen met de kids en na een uurtje krijgen de kinderen een bordje pap. Na ongeveer weer een uur krijgen ze een warme maaltijd van nzima (maisgerecht) met vandaag wat bruine bonen en daarna gaan ze allemaal naar bed voor een middagslaapje. Het maakt toch veel indruk op me om hier te zijn en deze kinderen te zien. Er wordt gelukkig heel goed voor ze gezorgd.

's middags ga ik met Tineke naar town voor wat boodschapjes en voor een drankje bij Kiboko. We ontmoeten daar ook Peter en Josje. Het is een heerlijk plekje om even bij te tanken met elkaar. We besluiten met elkaar om vanavond bij KFC te gaan eten.......we hebben er opeens allemaal zo'n zin in. 's Avonds is er geen stroom in ons huis. Dat is wel beetje balen, want ik zou een appeltaart gaan bakken en we willen de certificaten en fotocollages nog lamineren. Gelukkig om 21 uur is er weer stroom en we gaan snel aan de slag. Het lukt.....om 23.15 mag de taart eruit en precies om die tijd valt de stroom weer uit. Maar haha de taart is klaar!

Vrijdag gaan we wat later de deur uit, want we worden pas om 10 uur verwacht op school voor de afscheidsceremonie. Voor ons is het ok als we gewoon wat lekkers trakteren en wat presentjes kunnen geven en dan gedag zeggen, maar zo werkt dat hier niet. We doen dus maar braaf mee. Als we klokslag 10 uur aankomen samen met Willemijn en Anouk en Mylene, die hier vandaag worden voorgesteld en vanaf maandag 4 weken hier aan de slag gaan worden we enthousiast pntvangen door alle kids die buiten lopen ivm breaktime. Hartverwarmend en ik moet even slikken. Gedag zeggen is niet leuk, maar ik ga lachen en blij kijken en het is goed zo. Alle kinderen worden in 1 klas verzameld en er wordt gezongen. Ah al die mooie koppies en wat ken ik ze eigenlijk al allemaal. Steve en Mike houden een toespraak en Willemijn doet dit namens Doingoood. Daarna reik ik samen met Peter en Mike de certificaten uit aan de 10 kids die met Peter hebben gewerkt met hout. We hebben voor allemaal ook een foto uitgeprint. Daarna hebben we wat lekkers voor alle kids en maken we met zijn allen een groepsfoto buiten voor de school. De kids zeggen ons gedag en ik krijg hugs en boxes en specialhandshakes....dag dag lieve kids ...doe je best op school en het aller aller beste voor jullie allemaal.

Daarna samen met de teachers aan de appeltaart en voor allemaal een presentje. De Waka Waka's geef ik aan de 3 teachers die ik echt zo goed en leuk vind met de kids. Ze zijn er superblij mee. Fijn zo. De anderen geven we natuurlijk ook iets. De kleuterjuffen krijgen bijv. nagellak. Haha dat is een groot succes.....na de appeltaart gaan de potjes al open en worden de nagels gelakt. Als we even later echt weggaan zitten ze buiten ook hun teennagels te lakken. Wij gaan nu naar Mozes en zijn familie om daar gedag te zeggen. Ook voor hem hebben we een leuke foto uitgeprint en 2 ballen voor zijn jonge broertje en zusje en wat lekkers voor allemaal. Peter heeft het heel leuk gehad hier. En al zijn de 5 nieuwe schoolbanken dan net niet af er is toch best veel gemaakt en gedaan. Dag Mozes en familie. Het ga jullie goed. Voor de laatste keer lopen we over de markt van Kauma. Geen foto's hiervan, maar de beelden staan op mijn netvlies geprint. Wat een bewondering en respect heb ik voor de mensen hier in de armere wijken en buurten. Het is een hard bestaan en er is armoede, maar de mensen zijn aardig en meestal vrolijk. Het leven is echt niet makkelijk hier....wassen op de hand, geen stromend water, geen electriciteit, koken op een kolenuurtje en iedere dag maar kijken of er voor die dag genoeg te eten is. Laat staan dat er altijd geld is voor onderwijs of gezondheidszorg. Voor mij is het bijzonder om hier te zijn , maar ik realiseer me ook dat zo'n bestaan heel zwaar is. Er is veel kindersterfte en ook moeders overleven regelmatig een geboorte niet. Ook hoorde ik regelmatig dat er iemand ziek was door malaria. Gelukkig konden diegenen de medicijnen hiervoor betalen.

Malawi het warme hart van Afrika. Wat een mooie, bijzondere en intense tijd heb ik hier gehad. Ik wens dat het land en de mensen hier zo oorspronkelijk zullen blijven, maar dat er snel betere levensomstandigheden zullen komen voor iedereen.


Zikomo kwambiri

Op safari en weer aan de slag

Daar gingen we dan donderdagochtend vroeg ri Kiboko hotel (waar we regelmatig neerstrijken ook voor een drankje)waar we verzamelen en met 6 mede-huisgenoten en nog 2 zwitserse meisjes in een grote safari jeep stappen....op weg naar Zambia!! Onderweg nog even bij de grens uitschrijven voor Malawi en weer inchecken bij Zambia....weer allemaal formulieren invullen en in de rij en even $ 75 pp afrekenen, maar dan mogen we door. Na ongeveer een uur in Zambia te zijn is het tijd voor lunch. We stoppen bij een camping en onze chauffeur haalt een krat uit de auto met heerlijke sandwiches, appels en wat te drinken. Heerlijk hoor! Daarna weer door op weg naar Luangwa South NP waar we rond een uur of 3 aankomen. Het was een leuke rit. Onderweg veel te zien. Geiten die plotseling oversteken, ossenkarren, fietsen volgestouwd met houtjes, kippen etc. Kinderen die na school naar huis lopen en regelmatig enthousiast naar ons zwaaien. Dit voelt echt als Afrika.

We worden welkom geheten op de lodge/camping door Thomas, die de komende dagen ook onze chauffeur zal zijn bij de game drives. Wat leuk is het hier. We gaan even een kijkje nemen in onze tenten en op het terrein met zwembad met uitzicht op de Luangwa river, die overigens vol krokodillen en nijlpaarden zit. Een zeker iemand had mij gezegd daar lekker in de rivier te kunnen zwemmen...toch maar niet gedaan ;-) Er is zelfs een gym op het terrein. Onze snoep/etenswaren leveren we in bij de keuken, want overdag zijn er de baboons die dit graag willen stelen en zij maken evt je tentje wel even open en in de nacht lopen er meestal hippo's en regelmatig ook olifanten tussen de tenten door. De maandag voor wij kwamen hadden ze zelfs 2 leeuwen op bezoek gehad. Als het donker is (na 18 uur hier) mogen we dan ook niet meer alleen over het terrein lopen maar moeten we de quard roepen. ik hoop toch niet dat ik vannacht naar het toiletgebouw moet! Even zwemmen en een drankje in de bar en om 17.30 uur aan tafel met zijn allen. Lange picknicktafels onder een afdakje met uitzicht op de rivier. Wat is het prachtig hier. Rond een uur of 7 gaan we al in ons tentje allemaal, want morgen om 5 uur worden we wakker gemaakt. 5.30 uur ontbijt en om 6 uur gaan we op pad voor onze eerste gamedrive. Ik denk die nacht dat er een oliant naast onze tent staat en hoor zijn slurf ook over het dak gaan Wat later denk ik...is het nu echt of droom ik? Veel kabaal die nacht van de hippo's die een soort zwaar hoestend geluid maken. De volgende ochtend blijkt er geen olifant op bezoek te zijn geweest en ook de hippo's waren er niet, maar wel op het campingterrein pal naast ons. Dus dat ik die heb gehoord klopt dan weer wel. Na een prima ontbijt gaan we dan. We steken de brug over de rivier over en rijden het NP binnen. Al snel blijt er een luipaard te zijn gesingaleerd en ook onze chauffeur rijd er naar toe. Wauw wat gaaf......In een boom zien we een luipaard met zijn net gevangen prooi, een jonge impala, liggen. Op de grond in de buurt zien we 2 hyena's ....dat is dus ook de reden waarom een luipaard de prooi meeneemt de boom in. Het is echt heel bijzonder om te zien dit. Na een tijdje rijden we verder op zoek naar nog meer dieren. Het is die ochtend niet heel veel meer wat we zien behalve wat impala's, die ik overigens wel heel erg mooi vind en andere hertensoorten. Ook een aantal prachtige vogels zien we ....zoals de White Marabou, Kingfisher, Ibis en in de verte een eenzame buffalo. Maar de eerste game drive was sowieso geweldig......een luipaard gezien en er vlakbij geweest....geweldig. we gaan terug naar onze camping voor wat uurtjes vrij om te lunchen en relaxen. Heerlijk....vanmiddag om 16 uur gaan we voor de tweede game drive.

Die middag zien we een prachtige leeuw.Hij wandelt behoorlijk relaxt over de vlakte ondanks alle auto's om hem heen. Wat een mooi dier zeg. Volgens de gids is dit de broer van Ginger. Ginger is zo genoemd om zijn bijzondere kleur manen en omdat zijn neus niet donker is geworden toen hij volwassen werd. De 2 broers trokken altijd samen op, maar Ginger heeft sinds kort een vriendinnetje dus vandaar dat deze broer van ....nu in zijn uppie hier loopt. Hij lijkt geen aanstalten te maken om ergens op te jagen. Er zijn genoeg impala's etc in de buurt, maar die zijn te snel voor de leeuw. We zien ook een groep prachtige giraffen. Wat vind ik dit toch mooie dieren. Af en toe lijkt het gewoon of ze voor ons pozeren zo mooi gaan ze er bij staan.Tijdens iedere game drive hebben we ook een korte pauze met iets te drinken en te snacken en we mogen dan ook uit de auto en indien nodig even een sanitaire stop achter een bosje.....toch een raar idee hoor met al die wilde dieren hier. Vanavond is de stop langs de rivier waar we de zon onder zien gaan....zo prachtig. Dan nog ruim een uur in het donker.....er wordt met een schijnwerper links en rechts geschenen op zoek naar nachtdieren. We zien een Fishing Owl, wat wel redelijk bijzonder schijnt te zijn en een aantal African civet katten. Het was echt zo gaaf......maar gek genoeg ook vermoeiend. Het is droog en stoffig als je zo rondrijdt en je zit ook continue te zoeken of je ergens wat ziet. Om 20 uur diner en daarna weer vroeg naar bed, want morgen...5 uur.

Tijdens de ochtend zien we olifanten en zebra's en het is ook prachtig hier sowieso. MEt een mooie Baobab boom en Sausage Trees, waar de hippo's gek op zijn. Die we ook in een poel weer volop zien, waar ze liggen te grazen. Maar geen spektakel verder die ochtend. De tweede game drive die dag willen we toch echt weer leeuwen zien hihi. En ja hoor er worden 2 leeuwen gezien waar we redelijk dichtbij komen. Het zijn 2 andere broers en ze liggen lui onder een boom in het hoge gras. De ene wordt een beetje aktief en er is een groepje olifanten echt heel dichtbij hen met ook een aantal kleintjes erbij. Hij ruikt ze, maar zal het tot actie komen? Willen we dat zien eigenlijk? Van al de auto's die om hen heen staan en waar toeristen in zitten die foto's van hen maken trekken ze zich niets aan. We wachten en wachten....maar dan gaat de eerste olfifant een andere kant op en langzaam maar zeker volgend de andere van de groep.....dit wordt geen actie meer. Het is bijna donker en we kunnen nog net even een break houden. Daarna rijden we nog in het donker op zoek naar nachtdieren, maar het is bijna volle maan en dan zijn de dieren extra voorzichtig en we vinden er geen 1. Ook tijdens ons hele verblijf op de camping zijn er geen olifanten, hippo's e.a. op bezoek geweest en dit is ws ook door de vollemaan. De olifanten moeten nl de rivier oversteken om daar te komen en zijn nu veel voorzichtiger. Maar we hebben echt enorm genoten van onze dagen safari hier. En niet genoemd maar ook wel gezien Wild dog's, Kudu, Waterbuck, Puku, Bushbuck, diverse soorten Mongoose, Bush e Sun Squirel, Zebra's, Yellow Baoon en Vervet Monkey. Morgenochtend weer terug naar Malawi.

Maandagochtend gaan we weer op pad naar ons project. We nemen het hout en andere spullen mee en gaan nu het hele stuk met de tuktuk (luxe hoor) met een kleine stop bij de markt om nog wat spijkers etc te kopen want vandaag gaan we aan de slag met de cursus figuurzagen met Peter. We komen op school en horen daar dat de ondermeester Geoffrey bijna alle leerlingen naar huis heeft gestuurd omdat ze zo vaak te laat komen....kortom bijna alle klassen dus nagenoeg leeg. Geen figuurzagen vandaag dus. Ik ga naar de kleuterklas, want die zijn natuurlijk niet naar huis gestuurd. We gaan prikken en mozaieken en kleuren en met lego spelen. Ze vinden het geweldig en ook de juf vind het weer heel bijzonder. De andere juf valt in slapp tijdens de les......dat hoor ik weleens vaker hier. Tijdens de break krijg ik van 1 van hen een heerlijk bananenflapje, maar ook gelijk het "verzoek"om morgen iets mee te brengen wat in ons land wordt gegeten.....jaja. Peter is inmiddels druk met schaven etc. Er zijn 5 schoolbanken af nu en die worden morgen naar de school gebracht. Dan start Peter samen met Mozes aan 5 nieuwe...dat gaat goed zo. Ik maak die middag in het Doingoood huis een boterkoek....lekker hollands toch, maar de volgende ochtend blijkt hij keihard te zijn....niet gelukt dus.....wat jammer! Dinsdagochtend begin ik in de kleuterklas met wat puzzelen en als we aan het zingen zijn met de kinderen komt Willemijn me halen....want de schoolbanken gaan naar school gebracht worden en dat is wel heel leuk om bij te zijn. Een aantal oudere leerlingen worden opgetrommeld om te komen sjouwen en daar gaan we dan over de zandweg naar de school. Heerlijk dat dit nu gelukt is. Inmiddels is het breaktime en ik loop nog even naar de 2 kleuterjuffen om gedag te zeggen, want ik had afgesproken om vandaag in groep 3/4 wat te gaan knutselen met de kinderen. De kleuterjuf loopt met me mee en roep de kinderen binnen. You go ahead.....eh geen teacher voor deze klas vandaag dus....daar sta ik dan in mijn uppie. Het zijn echt superlieve en leuke kids, maar na bijna 2 uur vouwen etc en niks kunnen uitleggen, omdat ze niet voldoende engels begrijpen ben ik over en out. Ik ga naar de klas waar Peter aan de slag is met 5 jongens en 5 meisjes. Leuke kids hoor. Het zijn de oudsten van school...rond de 14/15 ? Ik weet niet of ze streng zijn toegesproken maar ze doen leuk en enthousiast mee met het zagen en schuren. Om 12.30 uur stoppen we, want secondery school begint zo. Wij gaan op weg naar town. Moe maar voldaan. Morgen verder.

Ndapita

Knutselen, zingen en koken op zijn afrikaans

Lieve allemaal,

Omdat we morgen voor 4 dagen naar Zambia reizen op safari mijn verhaaltje voor deze week alvast op woensdag. Er gebeurt zoveel weer iedere dag, dat ik er wel een boek over kan schrijven.

Maandag vertrokken Peter en ik voor de eerste keer samen naar ons project. Het was erg druk bij de minibusjes en na 45 minuten wachten was er nog geen een die plek voor ons had. Waren we daarvoor zo vroeg op gestaan! Uiteindelijk kwam er een busje uit tegenovergestelde richting aanrijden die keerde en waar wij gelukkig ook in mee konden. Natuurlijk moest ook dit busje onderweg wel even tanken.....ik heb nog nooit zo vaak bij een benzinestation gestaan als de afgelopen week hihi. In Malawi tankt men nl pas als het nodig is en dan steeds een klein beetje, want je weet nooit of je anders genoeg overhoudt om ook andere belangrijke zaken die dag aan te schaffen ...zoals eten. In Town moesten we overstappen in een ander busje ri Kauma , de wijk waar wij naar toe moeten. We werden opgewacht door de proppers, dat zijn de mannen die je in hun busje proberen te krijgen en ja onervaren als we nog zijn stapten we in het achterste lege busje....en dat is dus degene waar je het langst moet wachten voor het vertrekt, want er wordt pas gereden als de busjes vol zijn. Wij vinden dat eigenlijk helemaal niet erg, want we kijken onze ogen altijd uit wat er allemaal om ons heen gebeurt en de discussies van de proppers om passagiers voor hun busje te winnen. Uiteindelijk kwamen we om 9.30 uur aan op LYO! We waren om 7.15 uur vertrokken en dus ruim 2 uur onderweg geweest. We willen toch wel graag om 8.30 uur op school zijn en besluiten daarom om voortaan het eerste stuk naar town heel luxe in de tuktuk te gaan doen.

Ik kijk vandaag wederom mee met Rose, de teacher van standard 4, die vandaag ook standard 3 erbij heeft, want haar collega is er niet. We doen een engelse les en een lesje aardrijkskunde met de wereldbol. Ik heb kleurplaten en kleurtjes meegenomen en daar hebben de kinderen veel zin in. Eigenlijk is de schooltijd al om, maar de kinderen willen toch vandaag kleuren en niet wachten tot morgen. Echt zo schattig zijn ze.

Dinsdag gaan we samen met Willemijn naar LYO. We hebben een lading loombandjes mee genomen ....kijken of ze daar zin in hebben. We beginnen in standard 7, de kinderen daar zijn denk tussen de 12 en 15/16. Echte pubers dus, maar jongen of meisje .....een loombandje maken vinden ze echt leuk. Willemijn en ik hebben onze handen vol om de spullen rond te delen en als we niet opletten maken ze snel alweer een tweede, maar dat is niet echt de bedoeling. We willen ook de kinderen van standard 3 en 4 nog een loombandje laten maken. Het is echt aanpoten om ook met standard 3 en 4 alle kinderen aan de beurt te laten komen. We zitten steeds buiten met een groepje van 10. De meesten hebben het al eens eerder gedaan, maar sommigen moeten we het nog uitleggen en helpen, maar aan het eind van de ochtend is iedereen voorzien. Leuk om te doen met de kids. Ik ga Peter ophalen bij de carpenter. Ze zijn goed bezig geweest vandaag en terwijl Peter zijn klus afmaakt kan ik even op mijn gemak rondkijken over het erfje van de moeder van Mozes en zie zijn kleine zusje daar rondlopen en zijn jongere broertje is er ook. Echt een heel leuk joch, die in standard 4 zit op LYO.

's avonds gaan we met alle vrijwilligers en Janneke, Willemijn en Desiree (van de safari) uit eten in een Indiaas restaurant. Supergezellig en heerlijk gegeten. We kwamen laat thuis en lagen daardoor voor Malawiaanse begrippen ook laat in bed...nl om 22.30 uur. Morgen om 6 uur gaat de wekker weer.

Woensdagochtend vertrekken we met de tuktuk om 7 uur en zijn echt al vroeg in town. Wederom kiezen we niet de beste minibus na onze overstap., maar we hebben tijd genoeg. Het is echter zo onwijs vol, dat ondanks dat Peter en ik samen riant voorin zitten er toch wel een man in mijn nek ligt. Zo gaat dat hier....als je denkt dat er niks meer bij kan....hier wel hoor. Vandaag ga ik mee kijken en doen bij de kleuters en later op de ochtend komt Willemijn ons ophalen om te gaan kijken bij een kinderopvang. Ik kom in de klas en zie best wel veel kindjes en 1 juf. De allerkleinsten zitten achteraan in de klas zonder juf en de grootste zitten vooraan en er wordt voor hen op het bord geschreven. Rekenles krijgen ze. De enige juf zegt mij om met de kleintje leidjes te gaan zingen. Help .....ik ken de kindjes niet en zij mij niet en veel kinderliedjes in het engels ken ik ook al niet. ze zien er wel allemaal zo schattig uit met snotneuzen en al. Ik zing 2 liedjes met de kinderen en ze vinden het leuk volgens mij. inmiddels komt de andere juf binnen en zij vind dat ik nog meer liedjes moet zingen. Eh ja.....nee dus. Ik vraag haar of zij met de kindejes wil zingen en dan doe ik wel gezellig mee. Er wordt gezongen ABC-XYZ....de dagen van de week en de kinderen doen dat om de beurt en dan wordt er geklapt en gezongen Well done, well done chewa nice nice nice ...you are a very good girl/boy! Ik heb wat duplo lego meegenomen en vraag de juf of ik met 5 kindjes apart mag gaan zitten om daarmee te spelen en dat dan te rouleren. Ze vinden het geweldig leuk....maar ook de juffen hangen om mij en de kinderen heen. Dit kennen ze niet. Ik maak samen met de kinderen wat voorbbelden na en laat ze zien hoe het werkt. Dit vind ik echt zo leuk om te doen. Dan is het breaktime en de kinderen maken hun tromeeltjes/tasjes en zakjes opene om wat te eten en drinken. Poeh eten hebben ze genoeg bij zich. De 1 droog brood, de ander wat gepofte mais of een soort chipjes en andere voor mij niet herleidbare etenswaren. Ik ga even naar buiten in de zon. Het is echt koud in de klas. De kinderen komen ook 1 voor 1 en ze willen allemaal aan mijn hand. Ik doe een soort spelletje met ze en dat vinden ze wel wat. De juf blijkbaar ook want ze doet mee en we gaan in de kring en er komen steeds meer kinderen bij. Zo ik heb het niet koud meer en wat een lol hebben we samen. Willemijn komt Peter en mij ophalen en we lopen naar het kinderhuis met zo'n 50 schattige kindjes tot 5 jaar. We zingen wat met elkaar en gaan daarna met ze spelen in de speeltuin. Peter vinden ze echt super interressant en ze voelen aan zijn arm en aan zijn baardje. Echt zo grappig. De kids gaan weer naar binnen en Willemijn heeft geregeld dat we mee mogen helpen en kijken in de keuken. Vandaag staat er nzima met kool en geit op het menu. Wij eten niet mee, maar het is echt geweldig om hier te zijn en een beetje te helpen. Het is echt heel heet boven het fornuis en een rook!!!! Voor de keuken zit een groepje oudere vrouwen hun eigen maaltijd te bereiden op kolen vuurtjes. Wat een mooi plaatje....maar ik durf er echt geen foto van te maken.

Dan gaan we naar town waar we met William hebben afgesproken. We gaan hout kopen om vanaf maandag op LYO met de oudere leerlingen met de figuurzagen iets leuks van te maken. Dat lukt en als we later na een paar andere boodschappen op William staan te wachten komen er 2 jongemannen die iets onduidelijks zeggen....ik zeg steeds dat ik ze niet begrijp en opeens zegt 1 van de 2....marihuana...haha nou daar zijn we te oud voor hoor. Inmiddels is William gearriveerd en als we het hem vertellen is er een bewaker die ook meeluistert en dit al in de gaten had gehouden. Maar goed dat we niet hebben gekocht hihi....hadden we nu hier in de bajes gezeten misschien.


Morgen gaan we dus op safari. Daar hebben we ook veel zin in.

Malawi, het warme hart van Afrika

Lieve allemaal,

Na een prima vliegreis zijn we dinsdag rond 12.15 aangekomen in Lilongwe, Malawi. Na in lange rij te hebben gestaan met alle andere passagiers van 2 vliegtuigen die bijna tegelijk hier zijn aangkomen om ons visum te regelen. waarbij we niet 1 keer, maar 4 maal in de rij moesten....formulier inleveren, betalen, stempel halen en daarna paspooort cotrole...want ja zo gaat dat hier komen we 2 uur later met koffers en samen met Tineke die we net ontmoet hebben en ook in het Doingooodhuis gaat verblijven naar buiten en daar staat Janneke ons al op te wachten.

We zijn in Malawi!!!


Onderweg kijken we ons ogen al weer uit. Hoewel ik het hier minder druk, chatisch en rommelig vind. Lilongwe is meer een dorp verteld Janneke en dat is idd wel heel anders dan Mombasa. Het doingoood huis ligt in een mooie buurt en ziet er gezellig en prima uit. We ontmoeten Loekia de huishoudster en 2 mede vrijwilligers Nutan en Josje en Willemijn de assistent van Janneke. De anderen zijn nog op hun project, Met ons 3-en erbij zijn we nu met 9 totaal. Peter en ik boffen, want we krijgen een slaapkamer voor ons 2. We gaan vanavond uit eten. Dati si vaste prik nl....iedere dinsdag avond gaan de vrijwiliigers samen met Janneke ergens iets eten of bbq-en in de tuin. Gezellig hoor.

De volgende dag krijgen we van Willemijn een Citytour. We lopen 20 minuten naar de minibus (je kan ook een stukje met de fietstaxi, maar dat hebben we nog niet aangedurfd) en gaan daarmee naar town voor 200 kwacha pp (ong 24 cent) We pinnen geld, kopen internet en beltegoed en lopen over de Craftmarket waar allemaal typisch afrikaanse voorwerpen, kunst, sieraden worden verkocht. Geweldig vind ik dat. Je wordt natuurlijk wel steeds aangsproken en verzocht om toch zeker bij he wat te kopen, maar dat hoort erbij. Ik koop een armbandje en kettinkje (te duur volgens Willemijn, maar ik heb toch echt 1000 kwacha eraf gepraat) Zo nu voel ik me alsof ik er wat meer bij hoor hier. We gaan samen lunchen en daarna naar de groenten markt. Dat is zo geweldig hier. Ik kijk mijn ogen uit. Foto's maken hier dat vinden ze helaas niet goed. Maar als we bij de Doingoood groenteman Peter alle groenten inkopen mogen we van zijn kraam wel even een foto maken. Daarna de rest van de inkopen, want vandaag en morgen zullen wij koken voor de hele bups. Terug reizen we met de tuktuk, want met volle tassen in de minibus zien we niet zo zitten.

Donderdag gaan we samen met Willemijn, Tineke en Janneke in de auto naar Lilongwe Youth Organisation om kennis te maken. We worden welkom geheten door Geoffry de ondermeester. Mike de directeur is een paar dagen afwezig, maar zullen we volgende week ontmoeten. We krijgen een rondleiding langs de klassen. Veel indrukken doen we op. Het is er luidruchtig. Veel kinderen spelen ook buiten, maar dat zijn meest kinderen van de Government school die aan de overkant is. Op het schoolplein worden er hapjes verkocht aan de kinderen door wat vrouwen. Het ziet er leuk uit. Daarna gaan we kennis maken met Mozes in de werkplaats, waar Peter aan de slag zal gaan om schoolbankjes te repareren en nieuwe te maken. Dit is echt heel nodig want echt de meeste kinderen zitten op de grond. Morgen komen we terug met Willemijn die ons de weg zal vertellen met de minibusjes.

We vertrekken om half acht vandaag. Het is druk vandaag in de minibusjes. Nergens passen we meer bij en dan stopt er een personenauto die ons wel wil meenemen naar town. Peter lekker ruim voorin en Willemijn bij mij op schoot achterin met nog 2 passagiers. We stappen over in town en vervolgen onze reis naar Kauma, de wijk waat LYO ligt. We moeten uitstappen bij de eerste kruising als we de dirtroad zijn opgereden. Daarna nog 10 minuten lopen heuvel opwaarts. toegeropen door kindjes uit de tuinen van de huisjes waar we langslopen. Bobo?(goedgoed? bo (=goed) roepen we naar ze. Er lopen ook veel kippen rond met kleintjes.....echt zo schattig. En dan zijn we er. Vandaag mag ik meekijken in standard 4, 9 kinderen van rond de 8a10 jaar. Ze zijn druk bezig met een een soort examen....iedere vrijdag krijgen ze dat over de les van de afgelopen week. Daarna even breaktime en dan mag ik voor de klas en een Engels verhaal voorlezen over Hare and Elephant, wat door de teacher tussendoor wordt vertaald in het chichewa. De kinderen moeten daarna vragen beantwoorden en een taaloefening doen. Veel weten ze nog niet van het engels merk ik. Maar het is wel heel leuk! Ondertussen is Peter met Willemijn naar de Mozes gelopen een stuk verderop naar de werkplaats om daar aan de slag te gaan. We gaan op tijd weg vandaag en lopen samen met Willemijn door een Afrikaanse wijk en over een markt naar de opstapplek van de minibus. Het is echt heel bijzonder om hier te lopen...al worden we wel erg bekeken...maar we vallen dan ook enorm op hier!

Nu heerlijk weekend. Even alles laten bezinken en gezellig met elkaar kletsen, eten, koken en naar town. Het is nog even wennen allemaal, maar dat komt helemaal goed.

tionana

Peter en Carla

nog 8 nachtjes slapen en dan

Lieve allemaal,

Het komt nu wel snel dichtbij...ons vertrek naar Malawi. Ik moet zeggen dat ik best wel zenuwachtig ben....was dat de vorige keer ook zo? Ik weet het echt niet meer. Vandaag hebben we de koffers grotendeels ingepakt en het lijkt erop dat we alles mee kunnen nemen wat we willen. Natuurlijk ook een hoop leuke knutselspullen, Duplo, 20 figuurzaagjes, loombandjes, stickers en wat we nog meer bij elkaar hebben verzameld en dat aangevuld met onze eigen kleding

Laughing

Morgen nog even langs de Intertoys speelgoedwinkel op de Apeldoornselaan in Den Haag. Daar waren we ooit vaste klant in de tijd dat Brian nog een klein ventje was. De eigenaars van deze winkel zijn 2 broers en toen ik daar een leuke doos loombandjes kocht een paar maanden geleden en ik hem vroeg of dat moeilijk was om te maken omdat ik het in Malawi met de kinderen wilden gaan doen bood hij spontaan aan om als ik vlak voor vertrek nog even bij hem langs kwam hij nog wat spulletjes bij elkaar ging zoeken voor ons om mee te nemen. Ik vind dit echt hartverwarmend en zag toen ik afgelopen vrijdag in zijn winkel was dat ik niet de enige ben aan wie wordt gedoneerd. Want er hing een leuke nieuwsbrief van een jonge gymleraar uit Den Haag die via de Haagse Hopjes in Zuid Afrika was geweest om daar als vrijwilliger sportlessen te geven. En zo heb je regelmatig leuke gesprekken en ervaringen met soms wildvreemde mensen die enthousiast zijn over onze plannen.

Via Doingoood kregen we kort geleden bericht dat er door de grote droogte ook in Malawi als gevolg van El Nino in Lilongwe (de stad waar wij naar toe gaan) 3 dagen per week water beschikbaar is en welke dagen dat dan zijn is niet bekend en ook de stroomvoorziening wordt hierdoor beinvloed aangezien deze in Malawi wordt opgewekt dmv waterkrachtinstallaties. Dus dat wordt samen met de andere vrijwilligers in het Doingooodhuis water verzamelen als het er wel is en douchen met een teiltje. De WakaWaka's (waarvan 2 gedoneerd door een lieve vriendin)die we meenemen zullen we dus in de tijd dat we er zelf zijn goed kunnen gebruiken en daarna zorgen we dat ze een goede bestemming in Malawi krijgen. Maar een beetje behelpen is natuurlijk helemaal niet erg. We hopen dat er in alle landen/gebieden in Afrika die nu last hebben van de enorme droogte voldoende hulp en water beschikbaar zal zijn.

De opbrengst van de vrijmarkt was ondanks het slechte weer en wij maar 2 uurtjes daar hebben gestaan toch mooi € 100. Via marktplaats hebben we ook nog een mooi bedrag bijeen gekregen. Samen met donaties van lieve familie en vrienden staat de teller nu op €395 en dat is een heel mooi bedrag waar we heel blij mee zijn en waar al een heleboel schoolbanken voor gemaakt kunnen gaan worden. Voor degenen die nog iets willen bijdragen dit kan nog steeds (ook tijdens en na ons verblijf blijft deze site in de lucht) via de link

https://www.pifworld.com/nl/fundraisers/Ajgpg_h6PTE/peter-en-carla-hesselmann/about

Ons volgende verhaal komt vanuit Malawi.....nog 8 nachtjes en dan

Tiwonana

Peter en Carla

nog 51 dagen........

Lieve familie en vrienden,

Nog 51 dagen en dan stappen wij in het vliegtuig naar Malawi. De voorbereidingen voor onze reis zijn in volle gang. Vrijdag 8 april was de voorbereidingsdag van St Muses in Breda. Het was een erg geslaagde dag met leuke enthousiaste medewerkers met veel goede informatie en tips. We waren met 25 deelnemers die via verschillende organisaties over de hele wereld voor korte of langere tijd als vrijwilliger aan de slag gaan. Veel daarvan gaan werken op scholen of in weeshuizen, maar er waren er ook 2 die aan de slag gaan bij een bouwproject. Tijdens de dag komt er bijv. aan de orde wat zijn je verwachtingen en wat is je motivatie. Denk goed na over hechting als je met kinderen gaat werken en wees een OEN.Wat betekent wees Open, Eerlijk en Nieuwsgierig. We zullen straks in Malawi vast nog regelmatig terugdenken aan deze dag en de tips als we ons verbazen over hoe anders vaak de dingen daar gaan dan we gewend zijn. Dat is toch juist het mooie van een andere cultuur leren kennen en de mensen en kinderen daar ontmoeten.

Een van de tips die ik hoorde was om een opblaasbare wereldbol mee te nemen. Leuk om tijdens een les met de kinderen te kijken waar ons Nederland ligt en waar hun eigen Malawi op de wereldbol is. En er zijn nog veel leuke en leerzame spelletjes ook bij te bedenken. Dus ging ik op pad om er een te kopen en vond een mooie grote bij Reisboekwinkel Stanley en Livingstone in de Schoolstraat te Den Haag. Ik vroeg er ook nog naar een woordenboekje in het Chichewa, de meest gesproken taal in Malawi naast het Engels. Vind het nl altijd leuk om toch een paar woordjes en zinnetjes te kennen in de landstaal en de kleuters spreken sowieso nog amper Engels, dus nuttig zou het ook nog zijn om de taal een beetje te kennen. Maar zo'n boekje bestaat dus niet. Ik rekende de wereldbol af en kreeg tot mijn verbazing gratis een boekje mee met als titel "MALAWI, in de voetsporen van dr Livingstone".Wat leuk en super bedankt en verbaasd verliet ik de winkel. Thuis ben ik er eigenlijk gelijk in gedoken en het blijkt dus zo te zijn, dat het echtpaar die eigenaar zijn van deze reisboekwinkel deze Stanley en Livingstone hadden genoemd bij toeval eigenlijk, omdat zij tijdens een fietsvakantie in Tsechie het idee hadden opgevat om zo'n winkel in Den Haag te gaan starten om dat dat nog niet bestond en bij toeval stuiten ze daar op een marktje en kochten daar een prachtig oud boek uit 1891 omdat het zo mooi was. Eigenlijk helemaal niet handig om zo'n zwaar boek te kopen tijdens een fietsvakantie en het was ook helemaal in het Tsjechisch, maar toch kocht Harry het. De titel was Emin Pasa en de schrijver was Henry Morton Stanley. Zo was de naam in die vakantie geslopen en dus ook samen met Livingstone de naam van hun reisboekhandel geworden. Er was een verbinding ontstaan tussen de 2 grote ontdekkingsreizigers en Nasja en Harry Berg. Deze verbinding groeide uit tot een echte belangstelling en uiteindelijk ook bewondering en dit boekje wat mij werd gegeven gaat dus over hun reis die zij maakten in 2012 in de voetsporen van dr Livingstone. De tweede grote reis van Livingstone waarop hij het gebied aan het Nyassameer verkent. Een reis dus door het huidige Malawi. Hoe gaaf is het om dit boekje nu te kunnen lezen in het vooruitzicht straks zelf in Malawi te zijn.

Onze voorbereidingen gaan verder en de eerste inentingen zijn gehaald. Op Koningsdag staan we op de vrijmarkt in Voorburg om daar spulletjes te verkopen waarvan de opbrengst is voor de schoolbanken die nodig zijn bij Lilongwe Youth Organisation, Het project waar wij straks samen 4 weken aan het werk gaan. Hopelijk is het mooi weer en verkopen we heel veel spullen voor een leuk bedrag. Ook is het mogelijk om ons te sponsoren. Kijk daarvoor op de link die bij ons profiel vermeld staat (als je wilt doneren is het de bedoeling om nadat je de donate button hebt aangeklikt ook je naam en andere gegevens in te voeren)

We houden jullie op de hoogte

Tiwonana

liefs Carla en Peter